วันนี้ฉันตื่นมา แล้วพบว่าความอบอุ่น ได้หายไป
คนๆ เดิมที่เคยอยู่ข้างฉันได้จากไปแสนไกล
เหลือเพียงน้ำตาที่ไม่จาง
เหลือเพียงเรื่องราวที่ยังชัด
เธอทิ้งฉันไปไม่ยอมกลับ
ทิ้งรักเราให้ฉันกลับ
ต้องทนต้องทรมาน
ยังไม่ชิน กับการต้องอยู่กับคราบน้ำตา
อยู่โดยที่ต้องรับรู้ว่า ไม่มีรักเรา
มันไม่เหลือเราต่อไปอีกแล้ว
ต้องเจ็บอยู่อย่างนี้ และยังไม่รู้ว่านานเท่าไร
ที่จะลบความจริงนี้ไป
ว่ามันไม่เหลือเรา ไม่มีคำว่าเราต่อไปอีกแล้ว
ฉันเหลือตัวคนเดียว
ได้เพียงภาวนา เพื่อขอให้ทุกๆ อย่าง
โปรดย้อนคืน
แต่เธอคนเดิมที่เคยอยู่ตรงนี้
ได้จากไปแสนไกล
เหลือเพียงน้ำตาที่ไม่จาง
เหลือเพียงเรื่องราวที่ยังชัด
เธอทิ้งฉันไปไม่ยอมกลับ
ทิ้งรักเราให้ฉันกลับ
ต้องทนต้องทรมาน
ยังไม่ชิน กับการต้องอยู่กับคราบน้ำตา
อยู่โดยที่ต้องรับรู้ว่า ไม่มีรักเรา
มันไม่เหลือเราต่อไปอีกแล้ว
ต้องเจ็บอยู่อย่างนี้ และยังไม่รู้ว่านานเท่าไร
ที่จะลบความจริงนี้ไป
ว่ามันไม่เหลือเรา ไม่มีคำว่าเราต่อไปอีกแล้ว
ฉันเหลือตัวคนเดียว
ยังไม่ชิน กับการต้องอยู่กับคราบน้ำตา
อยู่โดยที่ต้องรับรู้ว่า ไม่มีรักเรา
มันไม่เหลือเราต่อไปอีกแล้ว
ต้องเจ็บอยู่อย่างนี้ และยังไม่รู้ว่านานเท่าไร
ที่จะลบความจริงนี้ไป
ว่ามันไม่เหลือเรา ไม่มีคำว่าเราต่อไปอีกแล้ว
ฉันเหลือตัวคนเดียว